» مجازات کودکان

مجازات کودکان چگونه بر مغز آنها تأثیر می گذارد؟

تنبیه بدنی کودکان از یک طرف ، به دلیل نارضایتی یا دردی که در کودک ایجاد می کند ، نتایج فوری و نسبتاً موثری ایجاد می کند. از طرف دیگر ، این امر رشد شناختی و عاطفی آینده آنها را نیز مختل می کند.

تأثیر شیوه هایی مانند تنبیه بدنی کودکان خصوصاً در سالهای اخیر مورد بحث بسیاری قرار گرفته است.

این روش، سنتی ترین سیستم فرزندپروری است و نه تنها در یک خانواده بلکه در محیط های آموزشی و بسیاری از مناطق دیگر جامعه نیز رخ می دهد.

مطلب مرتبط آیا مدیتیشن می تواند افکار منفی را از بین ببرد؟

اثربخشی این روش گیج کننده است. این بدان دلیل است که تأثیر تنبیه بدنی بر کودکان بلافاصله آشکار می شود زیرا آنها را "ترغیب" می کند که کاری انجام دهند یا ندهند. مسئله این است که این فقط یک راه حل موقت ارائه می دهد. بنابراین ، انگیزه برخی رفتارها را از بین نمی برد ، به این معنی که علی رغم مجازات ، این رفتارها همچنان اتفاق می افتند.

همانطور که می بینید ، تنبیه می تواند لحظه ای راحتی والدین را فراهم کند. با این حال ، این روش از نظر اخلاقی در اکثر موارد سوال برانگیز و غیرقانونی است. علاوه بر این ، در نتیجه کار نخواهد کرد.

طبق نظر روانشناسان : یک چیزهایی كه در مورد تربیت فرزندان به طور قطعی واضح است این است كه كودک هر روز به نظم و انضباط نیاز دارد. اما یک کودک نیز هر روز به استراحت نیز نیاز دارد.

تنبیه بدنی باعث رشد غیرمعمول مغز کودکان می شود و در مرحله ای که ساختار مغز به شکل گیری ادامه می یابد ، سطح کورتیزول( هورمون استرس ) را افزایش می دهد و بنابراین قشر پیشانی را تغییر می دهد.

به همین ترتیب ، یک مطالعه منتشر شده در مجله پرخاشگری ، سوء رفتار و آسیب ، به رابطه بین مجازات شدید و کاهش توانایی های شناختی در کودکان اشاره دارد. ظاهراً این تأثیر بیشتری بر کودکان بین 5 تا 9 سال دارد.

این عزم نه تنها در مورد تنبیه بدنی ، بلکه در پرخاشگری کلامی و روانی با تأثیر زیاد نیز صدق می کند ، که تأثیری مشابه تنیه بدنی را دارد.

همچنین توجه داشته باشید که حتی یک مطالعه مزیت این مجازات ها را نشان نمی دهد. در عوض ، بیشتر مطالعات نشان می دهد مجازات های شدید موثر نیستند و در واقع بسیار مضر هستند.

تنبیه کودکان و سایر آثار

مجازات غریزه بقا را تحریک می کند ، به ویژه در کودکان ، و آنها فقط سه ری اکشن برای این رفتار از خود نشان میدهند : حمله متقابل ، فرار و یا سکوت. این اتفاق به صورت خودکار و بدون هیچ فکر و تصمیمی رخ می دهد.

از نظر فیزیولوژیکی در این حالت ، ترشح کورتیزول و آدرنالین افزایش می یابد که توانایی های تفکر را محدود می کند در حالی که شدت برخی از احساسات مانند خشم یا ترس را افزایش می دهد. در این شرایط ، عملکردهایی مانند تفکر انتقادی و استدلال کاهش می یابد. بنابراین یادگیری وجود ندارد.

احساسات شدید و گیج کننده دیگری اغلب پس از مجازات شدن به وجود می آیند. به همین ترتیب ، کودک فکر می کند که او بد است یا مشکلی دارد. در همین حال ، آنها نمی توانند کاملاً بفهمند که چه اشتباهی انجام داده اند ، چرا اشتباه بوده است و چرا نباید در آینده این کار را انجام دهند.

آیا مجازات کودکان منطقی است؟

اثر مجازات نه تنها در صورت شدید بودن مجازات منفی است ، بلکه در سایر شرایط نیز منفی است. ظاهراً ، والدین فرزندان خود را برای یادگیری برخی رفتارها و رشد کودوک تنبیه می كنند. اما همه آنها در واقع باعث آسیب هایی به کودکان میشوند.

بسیاری از بزرگسالان فکر می کنند تنها کتک زدن ، فریاد زدن و تحقیر کردن که میتواند مخرب باشند. با این حال ، کودک می تواند از راه های دیگری نیز آسیب ببیند مانند اینکه او را در اتاق حبس کنید تا به اعمال خود فکر کند و از آن درس بگیرد .مسئله این است که بچه ها در پایان این کار احتمالاً چیزی نمی آموزند. در واقع ، بیشتر بزرگسالان نیز با چنین عملی قادر به یادگیری چیزی نیستند. تنها چیزی که آنها به آن فکر می کنند این است که چگونه هر چه سریعتر از این وضعیت خارج شوند.

همانطور که مشاهده می کنید ، کودک هیچگونه آگاهی از رفتاری که منجر به تحریم می شود ، نخواهد داشت. آنها ممکن است از آنچه بخاطر آن مجازات شده اند دست بردارند ، اما فقط به دلیل فشاری که بر آنها وارد شده است ، نه به این دلیل که یاد گرفته اند رفتار صحیحی داشته باشند و چرا کاری که کرده اند اشتباه است.

شاید یکی از ارزنده ترین درسی که یک بزرگسال می تواند به کودک خود بیاموزد این است که اشتباهات به یادگیری کمک می کنند. والدین باید به کودک خود بیاموزند که چرا این کار اشتباه است و او را به مرتکب نشدن آن کار تشویق کنند تا اثر آن مادام العمر باشد نه موقتی.

ارم بلاگ

تگ ها : مجازات کودکان تنبیه بدنی کودکان تنبیه کودکان

۰ نظر / ۱۹۳ بازدید